Μερικές φορές κάποιοι παίζουν πολύ χάλια ένα φύλλο. Μπορεί να παίζουν πέντε φορές στη σειρά άσχημα αλλά να τους βγουν και τα πέντε πονταρίσματα. Μπαίνουν στα παιχνίδι με 300 ευρώ και κερδίζουν κάποιους πιο καλούς από αυτούς και εξαργυρώνουν στο τέλος 1.500 ευρώ.
Παίκτες πόκερ καλοί και κακοί
Κατά τη διάρκεια μιας πρόσφατης συζήτησης σε ένα φόρουμ που μπαίνουν κάποιοι που παίζουν πόκερ ένας φίλος έγραψε: «Δεν μπορώ να το αντέξω όταν κάποιος παίζει τόσο κακά εναντίον μου».
Αυτός ο φίλος είναι παίκτης εξαιρετικά υψηλού επιπέδου, αλλά δεν μπορούμε πραγματικά να κατλάβουμε το σκεπτικό της δήλωσής του.
Ας το θέσουμε διαφορετικά: αν υπήρχαν παίκτες που δεν έπαιζαν ποτέ άσχημα, το πόκερ θα πέθαινε μέσα σε μια νύχτα.
Ας εξετάσουμε π.χ. μερικά άλλα παιχνίδια: το τένις και το σκάκι. Εάν παίζετε κάποιο από αυτά τα παιχνίδια και είστε αρκετά κατώτερος από τον αντίπαλό σας, εκείνος θα σας καταστρέψει. Σε έναν αγώνα 10 παιχνιδιών, ο κατώτερος παίκτης μπορεί να χάσει και τα 10 παιχνίδια και στη συνέχεια φυσικά να αρνηθεί να παίξει ξανά με τον ίδιο αντίπαλο.
Δεν είναι τυχαίο ότι και τα ποσά που στοιχηματίζονται στο ερασιτεχνικό τένις ή στο σκάκι είναι πολύ μικρά.
Αλλά οι παίκτες πόκερ στοιχηματίζουν με πραγματικό χρήμα πραγματικά τα σπάει! Εκατομμύρια ερασιτέχνες παίζουν σε ένα “ισότιμο παιχνίδι” κατά πολύ ανώτερων παικτών, συμπεριλαμβανομένων και επαγγελματιών. Λέμε “ισότιμο παιχνίδι”, επειδή οι καλύτεροι παίκτες δεν θα σου κάνουν ποτέ τη χάρη ή θα δείξουν οίκτο απέναντί σου.
Γιατί, όμως, ένας αδύναμος ερασιτέχνης ή αρχάριος είναι πρόθυμος να διακινδυνεύσει τα χρήματά του έναντι ενός κορυφαίου παίκτη;
Μερικές φορές κάποιοι παίζουν πολύ χάλια ένα φύλλο. Μπορεί να παίζουν πέντε φορές στη σειρά άσχημα αλλά να τους βγουν και τα πέντε πονταρίσματα. Μπαίνουν στα παιχνίδι με 300 ευρώ και κερδίζουν κάποιους πιο καλούς από αυτούς και εξαργυρώνουν στο τέλος 1.500 ευρώ.
Διαβάστε σε αυτό το άρθρο το νούμερο ΕΝΑ λάθος που κάνουν οι παίκτες του πόκερ!
Μπορεί να μην ξέρουν ότι έχουν παίξει άσχημα το χέρι, ότι οι επαγγελματίες του τραπεζιού μέσα τους τους σκέφτονται: “πω! από τι άκυρο παίκτη έχασα!”.
Ίσως να μην έχουν διαβάσει καν βιβλία, να έχουν παρακολουθήσει κάποιο βίντεο ή να έχουν προπονηθεί. Ίσως να γνωρίζουν τους κανόνες του πόκερ, αλλά όχι και τη στρατηγική. Ίσως νομίζουν ότι παίζουν καλά, αλλά να κάνουν λάθος.
Ή ίσως η χαρά τους στο παιχνίδι προέρχεται από το πηγαίνουν ενάντια στη λογική και στις αποδόσεις! Δηλαδή, πρέπει να είναι τρομερά ικανοποιητικό να διαλέγεις έναν αριθμό και μόνο αριθμό από όλη τη ρουλέτα και η μπάλα να κάθεται πάνω στον ίδιο αυτόν αριθμό. Μερικοί άνθρωποι παίζουν χάλια στο πόκερ για πολλούς λόγους και διαφορετικούς λόγους.
Αλλά αν αυτοί οι παίκτες δεν κατάφεραν να κερδίσουν περιστασιακά, τι θα συνέβαινε; Θα είχαμε ένα καθεστώς σκακιού / τένις. Οι καλοί παίκτες θα διέλυαν εύκολα και γρήγορα τους κακούς παίκτες. Οι καλύτεροι παίκτες θα νικούσαν τους καλούς παίκτες. Η κορυφαία ελίτ θα κέρδιζε τους “καλύτερους” παίκτες. Και σιγά σιγά το πόκερ θα πέθαινε…
Δεν είναι εύκολο να διαχειριστείς το σκηνικό ότι εσύ παίζεις πολύ καλά και ο άλλος παίζει όσο πιο χάλια γίνεται, αλλά κερδίζει. Μπορεί ο νικητής να νιώθει “τυχερός” για μια στιγμή. Ίσως είχε μια χάλια μέρα στη δουλειά και αυτό είναι το πρώτο καλό πράγμα που του συμβαίνει. Μία από τις ωραίες στιγμές του πόκερ είναι ότι σε κάθε παιχνίδι κάποιος κερδίζει το ποντάρισμα και νιώθει ευτυχισμένος. Αυτή η ευτυχισμένη στιγμή μπορεί να είναι δύσκολο να έρθει εύκολα, αλλά είναι ωραίο να δείχνετε ανώτεροι και να καταφέρετε να νιώθετε τη χαρά του ατόμου αυτού, ακόμα και όταν αποτιμάται σε κόστος με τα χρήματά μας.
Ας φωνάξουμε λοιπόν όλοι μαζί: Ζήτω οι κακοί παίκτες!
Ας το θέσουμε διαφορετικά: αν υπήρχαν παίκτες που δεν έπαιζαν ποτέ άσχημα, το πόκερ θα πέθαινε μέσα σε μια νύχτα.
